Heindonk

We bevinden ons op het Dorpsplein van Heindonk. Heindonk is een deelgemeente van Willebroek. Het is een dorpje, waar iedereen mekaar kent. Alleszins, dat was vroeger toch het geval. Er is zelfs een volksliedje over geschreven.

Sören Smets, inwoner van Heindonk, zette dit liedje recent op een nieuwe compositie. Het gaat als volgt:

Niet zo ver van de stad tussen bos en velde
Waarvan grootmoeder mij in die tijd vertelde
Ligt als fonkelend kristal tussen gouden randen
Mijn kleine dorpje waar ik geboren ben
Als kind opgroeide en alle mensen ken.
Mijn kleine dorpje dat zoveel schoonheid biedt
Vol herinnering vergeet ik niet

Het lied werd aanvankelijk gezongen tijdens kerkelijk feestdagen. Nadien sijpelde het door naar verschillende verenigingen, denk maar aan fanfares, de vroegere KAV en KWB. Van wanneer het lied dateert, wie voor de tekst en de melodie zorgde, is niet bekend.

Met dank aan Koninklijke Fanfare Iever Maakt Vooruitgang