Achiel Braet is nieuwe ereburger van Willebroek
De gemeente Willebroek heeft een nieuwe ereburger aangeduid. Geboren en getogen Willebroekenaar Achiel Braet mag de toekenning ontvangen voor onder meer zijn sportieve verdiensten als veelvuldige medaillewinnaar op de Paralympische Zomerspelen.
Moed en wilskracht
De nu 74-jarige Achiel Braet was op jonge leeftijd het slachtoffer geworden van een arbeidsongeval. Enkele jaren nadat hij in de voetsporen van zijn vader trad en ging werken in de scheepvaart, geraakte Achiel met zijn linkerarm gekneld in de machinekamer. Zijn linkerarm moest geamputeerd worden en na een revalidatie van een jaar begon hij zich op atletiek te richten.
Aangezien Achiel van nature linkshandig was, moest hij het gebruik van zijn rechterarm noodgedwongen verder ontwikkelen. Met een grote portie moed en wilskracht reeg hij niet veel later de successen aan elkaar. Hij veroverde titels in de vijfkamp en de zwemdisciplines. Maar zijn sportieve hoogtepunten kwamen uit de disciplines van het discuswerpen, het kogelstoten en het speerwerpen.
6 Olympische medailles
Op de Paralympische Zomerspelen van 1976 in het Canadese Toronto won hij voor België drie gouden medailles in het speerwerpen, het discuswerpen en het kogelstoten. Zijn Olympische medaillehonger was vier jaar later op de Paralympische Zomerspelen van 1980 in het Nederlandse Arnhem nog niet gestild. Daar behaalde hij ook gouden medailles in het discuswerpen en het kogelstoten, naast een zilveren medaille in het speerwerpen. In datzelfde jaar was hij ook laureaat voor de Trofee Victor Boin, de nationale trofee voor Sportverdiensten voor G-sport. Tot slot ontving hij, gedurende zijn carrière, van de gemeente Willebroek tweemaal de Trofee voor Sportverdienste. In de discipline van het kogelstoten is Achiel er zelfs in geslaagd om iedere wedstrijd te winnen waar hij aan deelnam.
Het is dan ook niet meer dan logisch dat de gemeente Willebroek de kampioen Achiel Braet extra in de bloemetjes zet met het toekennen van het ereburgerschap. Na Willy Troch in 2004, Annelies Bredael in 2013 en Frans Violet in 2016 mag hij zich dinsdag bij de selecte groep van Ereburgers van de gemeente Willebroek scharen. Hij heeft dan ook een heel bijzonder parcours afgelegd dat de nodige erkenning verdient.
Positieve geschiedenis
“Ik ben deel van een geschiedenis die positief is. Als je ziet hoe vandaag op de kampioenschappen de reguliere én de G-sporten naast elkaar kunnen bestaan en beiden aandacht krijgen… Daar konden wij in de jaren 70 alleen maar van dromen”, zegt Braet. “Dat die appreciatie er nu wel is, is ongelooflijk. Ik ben blij dat mijn verhaal met deze erkenning in ere en herinnering wordt gehouden. Want wat er ook moge gebeuren: de zon schijnt achter de wolken en zwarte sneeuw smelt ook.”